సూక్ష్మ సాగు నీటి పద్ధతి (మైక్రో ఇరిగేషన్)

1. అధిక దిగుబడులకై అధికంగా నీరు అందించాల్సిన అవసరం లేదు. పంటకు సరైన సమయంలో, సరైన మోతాదులో, సరైన రీతిలో, సరైన భాగంలో నీరు అందించినప్పుడు అధిక దిగుబడులను పొందవచ్చు.ఇది సూక్ష్మ సాగు నీటి పద్ధతి ద్వారా వీలుకలుగుతుంది. ఈ పద్ధతి 6 రెండు రకాలు అవి బిందు (డ్రిప్) మరియు తుంపర (స్ప్రింక్లర్) పద్ధతులు.

2. ప్రతి రోజు మొక్కకు కావలసిన నీటిని లేటరల్ పైపులకు అమర్చిన డ్రిప్పర్ల ద్వారా బొట్లు బొట్లుగా నేల ఉపరితలం మీద లేదా నేల దిగువన నేరుగా వేరు మండలంలో అతిస్వల్ప పరిమాణంలో (గంటకు 1 నుండి 12 లీటర్ల వరకు) అందించే విధానాన్ని “బిందు సేద్యం” లేదా “డ్రిప్ పద్ధతి” అంటారు. ఈ పద్దతిలో డ్రిప్పర్ల వరకు నీరు పీడనం (ప్రెషర్)తో పైపులైన్ల ద్వారా సరఫరా చేయబడుతుంది.

3. వివిధ నీటి యాజమాన్య పద్ధతుల ద్వారా సాగు నీరందినపుడు నీటి వినియోగ సామర్థ్యం గురించి తెలుసుకుందాం. సాంప్రదాయ పద్ధతిలో నీటిని అందించినపుడు నీటి వినియోగ సామర్థ్యం 30 నుండి 45% ఉంటుంది. తుంపర పద్ధతిలో నీటిని అందించినపుడు నీటి వినియోగ సామర్థ్యం 55 నుండి 70% ఉంటుంది. డ్రిప్ పద్ధతిలో నీటిని అందించినపుడు నీటి వినియోగ సామర్థ్యం 90 నుండి 95% ఉంటుంది

4. ఉపరితల డ్రిప్ ముఖ్యంగా పండ్ల తోటలకు మరియు వరుసల మధ్య ఎక్కువ అంతరం ఉన్న పంటలకు సిఫారస్ చేయబడినది.

5. నేల దిగువన అమర్చబడు డ్రిప్ పద్ధతి ముఖ్యంగా కూరగాయలు, గ్రీన్ హౌస్, షేడెనెట్స్, చెరకు, సుగంధద్రవ్యాలు, ఔషద మొక్కలు మరియు పూల మొక్కలకు సిఫారసు చేయబడినది.

6. మైక్రోస్ప్రింక్లర్ పద్ధతి ముఖ్యంగా 12 నుండి 15 సంవత్సరాల పైబడిన పండ్ల తోటలకు, ఆకు కూరలు, ఆయిల్ ఫామ్మొ దలగు పంటలకు సిఫార్సు చేయబడినది.

7. డ్రిప్ పద్ధతి వల్ల కలిగే లాభాలు :ఈ పద్ధతి వివిధ పంటలలో 21 నుండి 50% వరకు సాగు నీరు ఆదా అవుతుంది. అతి తేలికైన ఇసుక, నల్లరేగడి, లోతు తక్కువ మరియు ఎత్తు పల్లాలుగా ఉండే భూములకు, కొండ ప్రాంతాలకు ఎంతో అనువైనది.

8. నీటిని, రసాయనిక ఎరువులను సరఫరా చేయటం వలన మొక్కలు ఏపుగా పెరిగి, త్వరగా పక్వానికి వచ్చి అధిక దిగుబడులు (15 నుండి 150%) మరియు నాణ్యమైన పంటను పొందవచ్చు.

9. ప్రతీ చెట్టుకు నీరు ఒకే మోతాదులో సమానంగా అవసరాన్ని బట్టి అందజేయడం ద్వారా కొద్ది గంటలు మాత్రమే మోటారు నడపబడి కరెంటు వినియోగంలో దాదాపు 30-45% ఆదా అవుతుంది.

10. పోషక పదార్థాలను నీటిలో కరిగించి నేరుగా మొక్కల వేళ్ళకు దగ్గరగా అందించడం వలన ఎరువుల వినియోగ సామర్థ్యం పెరిగి దాదాపు 20-43% ఎరువులు ఆదా అవుతాయి. ఈ పద్ధతి ద్వారా ఎరువులు నేరుగా మొక్కకు అందుతాయి.

11. నేలను చదును చేయటం, గట్లు కట్టటం, కాలువలు తవ్వటం, చెయ్యటం, నీటిని పార గొట్టటం, ఎరువులు వేయడం మొదలైన పనులు ఉండవు కాబట్టి వీటికయ్యే ఖర్చు తగ్గుతుంది. ఈ పద్ధతిలో పంట వరుసల మధ్యలో తేమ ఉండదు, కావున కలుపు సమస్య తగ్గుతుంది. ఈ పద్ధతిలో పంట వరుసల మధ్యలో తేమ ఉండదు, కావున కలుపు సమస్య తగ్గుతుంది.

12. మొక్కల మొదళ్ళ వద్ద మాత్రమే తేమ కలిగి వరుసల మధ్య మట్టి పొడిగా ఉండటం వలన పురుగు మందుల పిచికారీ, మొక్కల కత్తిరింపులు, పంటకోత మొదలగునవి సులభతరమవుతాయి.

13. నీరు నేరుగా మొక్కలకు అందించటం వలన మొక్కలపై మరియు ఆకులపై తేమ ఉండదు కావున చీడపీడల సమస్య తక్కువగా ఉంటుంది.

14. భూమి కోతకు గురికాదు. ఎరువులు భూమి లోపలి పొరల్లోకి చొచ్చుకొని పోయి వృధా కావు. మురుగు నీటి సమస్య తగ్గుతుంది.

15. అధికంగా గాలి వీయడం వలన స్ప్రింక్లర్ పద్ధతిలో మాదిరిగా నీటి వినియోగ సమర్థతపైన ఎటువంటి ప్రభావం ఉండదు.